In 2015 knikt de Franse studio niet een nieuwe standaard voor interactieve drama's met het leven is vreemd, een boeiend avontuur dat de schoonheid van alledaagse momenten, de kracht van vriendschap en de meedogenloze mars van tijd vierde. Spelers werden aangetrokken door zijn nauwgezette aandacht voor detail en het vermogen om de wereld om hen heen te verkennen en te beïnvloeden. Ondanks het experimenteren met verschillende genres in volgende projecten, slaagde niemand erin de magie te heroveren die fans had betoverd.

Jaren later knikt Don't Nod terug naar zijn verhalende wortels met Lost Records, een spel dat interactieve cinema overstijgt om een ​​oprechte eerbetoon te worden aan een vervlogen tijdperk en de onschuld van de jeugd. Met zijn suggestieve sfeer, rijkelijk getekende personages en impactvolle keuzes, koesterden verloren records spelers, die de vonk herbergt waar fans naar verlangden.

Inhoudstabel ---

Vrienden herenigen zich om geheimen uit het verleden te ontdekken na 27 jaar keuzes nog steeds van invloed op de omgeving, dialogen en relaties Bloom & Rage creëert prachtig onvolmaakte karakters Een stad die de moeite waard is om te dromen over slow-lagere plot het bepalende kenmerk van het verhaal

Vrienden herenigen zich om geheimen uit het verleden na 27 jaar te ontdekken

Afbeelding: ensigame.com

De kern van Lost Records ligt het dwingende verhaal van vier vrouwen wier vriendschap 27 jaar geleden abrupt werd afgehakt. De hoofdrolspeler, Swan Holloway, keert terug naar haar woonplaats Velvet Bay voor een reünie met haar oude vrienden, alleen om een ​​mysterieus pakket uit hun verleden te ontdekken. Dit leidt tot een reis door een bos en een verlaten huis, waarbij geheimen werden opgegraven die bedoeld waren om begraven te blijven. Bloom & Rage bevat deze ervaring als een levendige herbeleven van de droom van een zomernacht.

Het verhaal ontvouwt zich over twee tijdlijnen: 1995, een tijd van jeugdige uitbundigheid en helderdere dagen, en 2022, waar de nu heldinnen van middelbare leeftijd elkaar in een bar ontmoeten, hun glimlachen tintden van onhandigheid terwijl ze rond de traumatische gebeurtenis rond de traumatische gebeurtenis rondhangen die hen uit elkaar dreef. De game gebruikt slim first-person perspectief om het contrast tussen deze periodes te benadrukken.

Het grootste deel van de gameplay speelt zich echter af in het verleden, waar spelers prachtig vervaardigde omgevingen verkennen, relaties smeden en momenten vastleggen met een vintage HVS -camera.

Video -opname is een centrale monteur in Lost Records. Net zoals Max in het leven is vreemd, is Swan gepassioneerd in het filmen van alles van graffiti en dieren in het wild tot paranormale fenomenen.

Afbeelding: ensigame.com

Spelers kunnen hun verzamelde beelden bewerken in korte films in een speciaal menu, gecategoriseerd door thema's, waarbij Swan commentaar geeft op de resultaten. Hoewel deze documentaires in de verhaallijn verschijnen, hebben ze dit niet direct beïnvloed.

Keuzes die in het hele spel zijn gemaakt, hebben aanzienlijke gevolgen, die het verhaal zowel op de korte als de lange termijn beïnvloeden. Het episodische formaat betekent in dit stadium minder langdurige gevolgen, maar de keuzes zijn een integraal onderdeel van de charme van de game.

Keuzes hebben nog steeds invloed op de omgeving, dialogen en relaties

Lost Records schijnt met zijn interactiviteit en nauwgezette aandacht voor detail, kenmerken van het werk van Don't Nod.

In één geval, wanneer Swan een verlangen naar ijs uit een truck in de buurt uitdrukt, kunnen spelers ervoor kiezen om haar te verwennen of zich te concentreren op andere taken. Het uitstellen van te lang resulteert in het sluiten van de vrachtwagen, waardoor de daaropvolgende gesprekken met nieuwe karakters worden gewijzigd.

Afbeelding: ensigame.com

De wereld van Lost Records is dynamisch, waardoor de allure wordt verbeterd. Dialogen ontvouwen zich in realtime, die doen denken aan oxenfree en telltale games, waar personages elkaar onderbreken, van onderwerpen veranderen en zelfs stilte als keuze bieden. Soms kan het kiezen om niet te spreken impactvoller zijn dan een geheim te onthullen.

De vrijheid om relaties op te bouwen is een andere favoriete laag. Het is niet nodig om de goedkeuring van iedereen te zoeken; Als een personage niet resoneert, kunnen spelers ervoor kiezen om ze te negeren. De verlegen aard van Swan zorgt voor geleidelijke zelfexpressie, waardoor de reis van de speler wordt verrijkt.

Bloom & Rage creëert prachtig onvolmaakte karakters

Afbeelding: ensigame.com

Niet knikken heeft een talent voor het knutselen van tekens die authentiek aanvoelen. Ze zijn luid, soms onhandig idealistisch, maar toch oprecht oprecht.

Na het bekritiseren van de personages in het leven is vreemd: dubbele blootstelling omdat ik geen diepte had, realiseerde ik me dat het probleem niet met interactieve films was, maar met de uitvoering. Deck Nine legt persoonlijkheden niet zo effectief vast als niet knikken.

Swan is vertederend-een gewone 16-jarige worstelt met zelftwijfel, zorgen constant zorgen over haar woorden en het gebruik van haar camera als een schild. Terwijl hij doet denken aan Max Caulfield, staat Swan alleen, niet alleen een herhaling van een bekend archetype.

Afbeelding: ensigame.com

Haar vrienden - Oottem, Kate en Nora - bekende bekende tropen maar overstijgen ze. Nora, de punk met levendig haar en Amerikaanse dromen, verrast met haar voorzichtigheid, terwijl Kate, de gepassioneerde schrijver, Swan aanmoedigt om moed te omarmen. Ottem waardeert attentheid en ernst.

In hun bedrijf herlezen spelers het gevoel van onoverwinnelijkheid van tieners, ongeacht hun leeftijd, en reis niet alleen terug naar de jeugd, maar ook naar de essentie van de jaren 90.

Een stad die het waard is om over te dromen

Nostalgie is verweven in elk aspect van verloren records, belichaamd door de kamer van Swan - een schat aan artefacten uit de jaren 90. Van omvangrijke tv's en VHS -banden tot de blokjes van Tamagotchis en Rubik, de kamer nodigt spelers uit om te verkennen en herinneringen op te halen.

Paaseieren die verwijzen naar de popcultuur in overvloed, van films als Sabrina en de X-Files tot games zoals Oxenfree en Night in the Woods, en zelfs boeken en muziek zoals House of Leaves en Nine Inch Nails.

Afbeelding: ensigame.com

De opstelling van de plot knikt naar Stephen King's IT, met 27 jaar voorbij zijn sinds de personages voor het laatst elkaar hebben ontmoet.

De soundtrack is een opvallende, met droom-pop en indie-rock-deuntjes die kalmeren en betoveren. "Zie je in de hel" en "The Wild Unknown" blijven lang na het spelen blijven, test om niet de muzikale bekwaamheid van Nod te zijn.

Velvet Bay, de setting van het spel, transformeert van een gezellige haven overdag naar een huiveringwekkend nachtelijk mysterie, die spelers dieper in de wereld van Bloom & Rage trekt.

Langzaam plot het bepalende kenmerk van het verhaal

Afbeelding: ensigame.com

De langzame build van de expositie kan ervoor zorgen dat spelers vergeten dat ze een mysteriespel spelen. In tegenstelling tot het leven is vreemd, dat snel van het tienerleven naar detectivewerk verschuift, neemt Lost Records zijn tijd, waarbij spelers aansporen om contact te maken met de personages en zich onder te dompelen in de sfeer van de jaren 90 voordat de plot een beurt neemt.

Deze pacing is geen fout, maar past misschien niet bij ieders smaak. De spanning stijgt in de tweede helft van de eerste aflevering, met als hoogtepunt een aangrijpende cliffhanger die meer spanning belooft in de volgende aflevering. Dit laat spelers graag theoretiseren en anticiperen, perfect in overeenstemming met de bedoelingen van Don't Nod.

Lost Records: Bloom & Rage transporteert spelers naar de jaren 90, zelfs als ze het nooit hebben meegemaakt. Het is een spel dat zijn publiek kent en trouw blijft aan zijn visie. Met herkenbare karakters, boeiende interacties en het potentieel voor een dwingend verhaal, heeft Lost Records alle ingaan van een genre -opvallende. De volledige impact ervan zal duidelijk zijn na het tweede deel dat op 15 april wordt uitgebracht. Ik wacht gretig op de conclusie, hoopvol dat niet knikken zal opnieuw hun verhalende magie weven.