Taiko davullarının dünyasını keşfetmek

Taiko (太鼓) çok çeşitli Japon perküsyon enstrümanlarını kapsamaktadır. Japonca terim geniş ölçüde herhangi bir davul anlamına gelirken, uluslararası olarak özellikle Wadaiko (和太鼓, "Japon davulları") olarak bilinen çeşitli Japon davullarını ve Kumi-Daiko (組太鼓, "davul kümesi") adı verilen topluluk davul stilini belirtir. İnşaat süreci yapımcılar arasında önemli ölçüde değişir, hem davul gövdesinin hem de ciltlerin hazırlanması, seçilen yöntemlere bağlı olarak potansiyel olarak birkaç yıl sürer.

Taiko'nun kökenleri Japon mitolojisine dayanmaktadır, ancak tarihsel kayıtlar, MS 6. yüzyılın başlarında Korece ve Çin kültürel değişimiyle Japonya'ya girişlerini gösteriyor. İlginç bir şekilde, bazı Taiko benzerlikleri Hindistan'dan gelen enstrümanlar ile paylaşıyor. Japonya'nın Kofun döneminden (6. yüzyıl) arkeolojik bulgular, bu dönemde Taiko'nun varlığını daha da desteklemektedir. Tarihsel rolleri çeşitlidir, iletişim, savaş, tiyatro eşlik, dini ritüeller, festivaller ve konserler. Çağdaş toplumda Taiko, Japonya içindeki ve dışında azınlık grupları için sosyal aktivizmde de önemli bir rol oynamıştır.

Daihachi Oguchi'nin öncü çalışmaları sayesinde 1951'de ortaya çıkan ve Kodo gibi gruplar aracılığıyla gelişmeye devam ettiği 1951'de ortaya çıkan çeşitli davullar oynayan toplulukları içeren Kumi-Daiko Performansları. Hachijō-Daiko gibi diğer performans stilleri de belirli Japon topluluklarında gelişmiştir. Kumi-Daiko grupları Japonya ile sınırlı değildir; Amerika Birleşik Devletleri, Avustralya, Kanada, Avrupa, Tayvan ve Brezilya'da gelişiyorlar. Taiko performansları, teknik ritimler, yapılandırılmış formlar, spesifik çubuk tutamakları, geleneksel kıyafetler ve benzersiz enstrümantasyon içeren çok yönlüdür. Topluluklar genellikle daha küçük şim-deiko ile birlikte farklı fıçılar şeklindeki nagadō-daiko türlerini kullanırlar. Birçok grup, vurucu sesleri tamamlamak için vokal, tel ve ahşap rüzgarları entegre eder.