ในการประชุมสุดยอดลูกเต๋าในลาสเวกัส Neil Druckmann ของ Naughty Dog และ Cory Barlog ของ Sony Santa Monica มีส่วนร่วมในการอภิปรายอย่างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับข้อสงสัยธีมที่แพร่หลายในการเดินทางสร้างสรรค์ของพวกเขา การสนทนานานชั่วโมงของพวกเขาครอบคลุมความไม่มั่นคงส่วนบุคคลระบุความคิดที่ประสบความสำเร็จและความท้าทายของการพัฒนาตัวละครในหลายเกม

คำถามผู้ชมคนหนึ่งทำให้เกิดความท้าทายที่น่าสนใจ: พวกเขาเข้าใกล้การพัฒนาตัวละครในภาคต่อได้อย่างไร? การตอบสนองของ Druckmann นั้นไม่คาดคิด: เขาไม่ได้พิจารณาภาคต่อในขณะที่ทำงานในเกมเริ่มต้น เขามุ่งเน้นไปที่โครงการปัจจุบันอย่างเข้มข้นปฏิบัติต่อแต่ละคนเป็นประสบการณ์แบบสแตนด์อโลน แนวคิดภาคต่อใด ๆ เป็นไปตามธรรมชาติไม่ใช่องค์ประกอบที่วางแผนไว้ล่วงหน้า เขามีชื่อเสียงว่าเขาเข้าใกล้แต่ละเกมราวกับว่ามันอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของเขาเพื่อให้มั่นใจว่าแรงกระตุ้นความคิดสร้างสรรค์ทุกอย่างจะรับรู้ได้อย่างเต็มที่ภายในโครงการปัจจุบัน วิธีการนี้เขาอธิบายขยายไปถึงงานส่วนใหญ่ของเขายกเว้นซีรีย์ทีวี สุดท้ายของสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีส่วนโค้งหลายฤดูที่กำหนดไว้ล่วงหน้า

สำหรับภาคต่อ Druckmann กลับมาที่เกมก่อนหน้านี้โดยระบุองค์ประกอบที่ไม่ได้รับการแก้ไขและส่วนโค้งของตัวละครที่มีศักยภาพ หากไม่มีทิศทางที่น่าสนใจเกิดขึ้นเขาก็จะสรุปเรื่องราวของตัวละคร เขาอ้างถึงซีรี่ส์ Uncharted เป็นตัวอย่างโดยเน้นวิธีการวนซ้ำของพวกเขาในแต่ละภาคการค้นหาอย่างต่อเนื่องและหลีกเลี่ยงการทำซ้ำ การขาดแผนงานที่กำหนดไว้ล่วงหน้าช่วยให้เกิดวิวัฒนาการอินทรีย์และป้องกันความซบเซาอย่างสร้างสรรค์

Barlog ในทางกลับกันมีการวางแผนวิธีการระยะยาวอย่างพิถีพิถันเชื่อมโยงโครงการปัจจุบันกับความคิดที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ในขณะที่เขาพบว่าวิธีการนี้ให้รางวัลอย่างสร้างสรรค์เขายอมรับความเครียดอันยิ่งใหญ่และความท้าทายโดยธรรมชาติของการประสานงานบุคคลจำนวนมากและเปลี่ยนมุมมองในช่วงเวลาที่ยาวนาน วิธีการนี้เขายอมรับว่าต้องมีระดับความมั่นใจที่ Druckmann ไม่ได้ครอบครอง Druckmann ชอบโฟกัสทันทีที่มุ่งเน้นไปที่ปัจจุบันมากกว่าการวางแผนระยะยาว

บทสนทนาเปลี่ยนไปสู่ความรู้สึกทางอารมณ์ของอาชีพของพวกเขา Druckmann แสดงความหลงใหลในการพัฒนาเกมที่ยั่งยืนโดยอ้างถึงมุมมองของ Pedro Pascal เกี่ยวกับศิลปะในฐานะแรงผลักดัน เขายอมรับความเครียดและการปฏิเสธที่รุนแรงรวมถึงภัยคุกคามความตาย แต่ท้ายที่สุดความรักในการเล่าเรื่องเกมและการทำงานกับบุคคลที่มีความสามารถมีค่ามากกว่าความท้าทาย

จากนั้น Druckmann จึงถาม Barlog เกี่ยวกับจุดที่อิ่มตัวทำให้เกิดการสะท้อนที่ฉุนเฉียวในการขับเคลื่อนอย่างไม่หยุดยั้งของความทะเยอทะยานที่สร้างสรรค์ Barlog อธิบายถึงการแสวงหา "Next Mountain" ที่ไม่มีวันสิ้นสุดความปรารถนาที่ไม่รู้จักพอที่จะสร้างแม้หลังจากประสบความสำเร็จอย่างมาก การบังคับภายในนี้เขาแย้งว่าเป็นทั้งพรและคำสาปขับเคลื่อนการทำงานอย่างไม่หยุดยั้งแม้จะมีศักยภาพในการเหนื่อยหน่าย

Druckmann สะท้อนความรู้สึกนี้ แต่ด้วยมุมมองที่วัดได้มากขึ้นโดยเน้นถึงความสำคัญของการสร้างโอกาสให้ผู้อื่น เขาวางแผนที่จะลดการมีส่วนร่วมของเขาในการดำเนินงานแบบวันต่อวันทำให้ผู้อื่นสามารถรับสายบังเหียนและยอมรับความท้าทายและผลตอบแทนจากความเป็นผู้นำที่สร้างสรรค์ Barlog ในความแตกต่างที่ตลกขบขันประกาศความตั้งใจของเขาที่จะเกษียณ