Las Vegas'taki Dice Zirvesi'nde, Naughty Dog'un Neil Druckmann ve Sony Santa Monica'nın Cory Barlog, yaratıcı yolculuklarında yaygın bir tema olan şüphe hakkında samimi bir tartışma yaptı. Bir saatlik konuşmaları, kişisel güvensizlikleri, başarılı fikirleri ve karakter gelişiminin zorluklarını birden fazla oyundaki zorluklarını kapsadı.

Bir kitle sorusu zorlayıcı bir zorluk yarattı: Karakter gelişimine devam filmlerinde nasıl yaklaşıyorlar? Druckmann'ın yanıtı beklenmedikti: İlk oyun üzerinde çalışırken devam filmlerini düşünmüyor. Her birine bağımsız bir deneyim olarak davranarak mevcut projeye yoğun bir şekilde odaklanıyor. Herhangi bir devam filmi fikir, önceden planlanmış elementler değildir. Ünlü bir şekilde, her oyuna sonuncusu gibi yaklaştığını ve mevcut projede her yaratıcı dürtünün tam olarak gerçekleştirilmesini sağladığını belirtti. Bu yaklaşım, önceden belirlenmiş çok sezonluk bir arka sahip olan son ABD TV dizisi hariç, çalışmalarının çoğuna yayıldığını açıkladı.

Devam filmleri için Druckmann, çözülmemiş unsurları ve potansiyel karakter yaylarını belirleyerek önceki oyunu tekrar ziyaret eder. Zorlayıcı bir yön ortaya çıkmazsa, karakterin hikayesini sonuçlandırdığını düşünüyor. Uncharted serisini örnek olarak gösterdi, her taksit için yinelemeli yaklaşımlarını vurguladı, sürekli yeni anlatılar aradı ve tekrardan kaçındı. Önceden tanımlanmış bir yol haritasının olmaması organik evrime izin verir ve yaratıcı durgunluğu önler.

Barlog, tersine, mevcut projeleri yıllar önce tasarlanan fikirlere bağlayan titizlikle planlanmış, uzun vadeli bir yaklaşım kullanıyor. Bu yöntemi yaratıcı bir şekilde ödüllendirici bulurken, muazzam stresini ve çok sayıda bireyi koordine etmenin ve uzun süreler boyunca perspektifleri değiştirmenin doğal zorluklarını kabul eder. Bu yaklaşımın, Druckmann'ın sahip olmadığı bir güven düzeyini gerektirdiğini itiraf ediyor. Druckmann, uzun vadeli planlamadan ziyade şimdiki zamana odaklanarak daha acil bir odaklanmayı tercih ediyor.

Konuşma, kariyerlerinin duygusal ücretine geçti. Druckmann, Pedro Pascal'ın sanat konusundaki bakış açısını itici bir güç olarak göstererek oyun geliştirme konusundaki kalıcı tutkusunu ifade etti. Ölüm tehditleri de dahil olmak üzere yoğun stres ve olumsuzluğu kabul etti, ancak sonuçta oyun hikaye anlatımı ve yetenekli bireylerle çalışmaya olan sevgisi zorluklardan daha ağır basıyor.

Druckmann daha sonra Barlog'u doygunluk noktası hakkında sorguladı ve yaratıcı hırsın acımasız itici gücü üzerinde dokunaklı bir yansıma sağladı. Barlog, önemli bir başarı elde ettikten sonra bile "bir sonraki dağ" ın doyumsuz yaratma arzusunun hiç bitmeyen arayışını anlattı. Bu iç zorlamanın, tükenmişlik potansiyeline rağmen hem bir nimet hem de lanet olduğunu savundu.

Druckmann bu duyguyu yineledi, ancak daha ölçülen bir perspektifle, başkaları için fırsatlar yaratmanın önemini vurguladı. Günlük operasyonlara katılımını yavaş yavaş azaltmayı planlıyor, başkalarının dizginleri almasına ve yaratıcı liderliğin zorluklarını ve ödüllerini benimsemesine izin veriyor. Barlog, mizahi bir kontrpuan içinde emekli olma niyetini ilan etti.