In de afgelopen maanden zijn zowel de PlayStation Store als de Nintendo Eshop overspoeld met wat gamers 'slop' noemen. Deze term verwijst naar een toename van lage kwaliteit, misleidende games die een combinatie van generatieve AI en misleidende winkelpagina's gebruiken om nietsvermoedende kopers te lokken. Rapporten van Kotaku en Aftermath hebben deze kwestie gedetailleerd gedetailleerd en benadrukken hoe de eShop met name steeds meer games promoot die hun beloften niet waarmaken. Dit probleem heeft zich ook verspreid naar de PlayStation -winkel, waarbij de sectie ' Games to Wishlist ' vooral wordt beïnvloed door deze ongewone inzendingen .

Bovendien worden deze spellen meedogenloos door een klein handvol bedrijven gebracht, zoals opgemerkt door verschillende gebruikers. YouTube Creator Dead Domain heeft een diepgaand onderzoek uitgevoerd, waaruit blijkt dat deze bedrijven bijna niet te traceren zijn, vaak geen openbare websites of zakelijke informatie missen en soms hun namen veranderen om hun identiteit verder te verdoezelen.

De groeiende frustratie bij gebruikers heeft geleid tot oproepen tot een strengere regelgeving op deze winkelpuien om de instroom van "AI Slop" te beteugelen. Deze vraag is vooral sterk gezien de voortdurende klachten over de verslechterende prestaties van Nintendo's Eshop, die lijkt te vertragen met elke nieuwe game toegevoegd.

Om de wortel van dit probleem te begrijpen, heb ik me verdiept in hoe deze games in zulke grote volumes op deze winkelpunten belanden, waarom PlayStation en Nintendo bijzonder worden beïnvloed, waarom stoom minder problematisch lijkt en waarom Xbox relatief ongeschonden blijft.

De magische wereld van cert

Ik overlegde met acht personen in spelontwikkeling en publiceren, die allemaal om anonimiteit hebben gevraagd vanwege de angst voor vergelding van platformhouders. Deze professionals hebben recente en uitgebreide ervaring met het vrijgeven van games op Steam, Xbox, PlayStation en Nintendo Switch. Hun inzichten werpen licht op het proces van het krijgen van een spel op deze grote winkelpuien en bieden aanwijzingen waarom sommigen gevoeliger zijn voor "slop" dan anderen.

Over het algemeen omvat het proces voor alle vier platforms een ontwikkelaar of uitgever die zijn spel pitchen om toegang te krijgen tot ontwikkelingsbackend -portals en, voor consoles, Devkits. Vervolgens vullen ze formulieren in met de functies van de game, zoals of het single- of multi-player, internetvereisten en controller-compatibiliteit is. De volgende stap is "cert" of certificering, waarbij de platformhouder de game controleert op specifieke technische vereisten, zoals het afhandelen van corruptie of controller -ontkoppingen. Terwijl Steam en Xbox hun vereisten publiceren, houden Nintendo en Sony hun vertrouwelijk.

Certificering zorgt er ook voor dat games voldoen aan wetten en overeenkomen met hun ESRB -beoordelingen, waarbij platformhouders bijzonder strikt zijn over leeftijdsbeoordelingen. Een veel voorkomende misvatting is dat certificering een QA -controle is, maar zoals een uitgever verduidelijkte: "Dit is onjuist, dat is de verantwoordelijkheid van de ontwikkelaar/uitgever voorafgaand aan het indienen. De platforms controleren of de code van de game voldoet aan hardwarespecificaties."

Als een game certificering passeert, is deze klaar voor release. Als het mislukt, wordt het teruggestuurd voor fixes en herschrijving, vaak met weinig concrete feedback buiten foutcodes. Nintendo werd door verschillende opgemerkt als bijzonder ondoorzichtig in zijn afwijzingsuitgaven.

Voor- en midden

Met betrekking tot winkelpagina's vereisen alle platforms dat ontwikkelaars nauwkeurige screenshots gebruiken, maar er is geen rigoureus proces om dit te verifiëren. Beoordelingen zorgen voornamelijk voor dat er geen concurrerende beelden of onjuiste taal zijn. Een ontwikkelaar vertelde een geval waarin een game screenshots moest indienen omdat ze het spel niet nauwkeurig op de schakelaar vertegenwoordigden.

Nintendo en Xbox Review Alle wijzigingen in de winkelpagina voordat ze live gaan, terwijl PlayStation een enkele controle uitvoert in de buurt van de lancering en Valve de initiële winkelpagina beoordeelt, maar niet op de volgende wijzigingen. Ontwikkelaars kunnen hun winkelpagina wijzigen na de eerste goedkeuring, wat kan leiden tot misleidende representaties.

De normen voor wat als een nauwkeurige game -weergave telt, zijn losjes gedefinieerd, waardoor veel games door kunnen glijden. De boete voor misleidende inhoud is meestal slechts een verzoek om deze te verwijderen, hoewel ernstige gevallen kunnen leiden tot schrapping of verlies van goedkeuring van ontwikkelaars.

Geen van de console -winkelpuien heeft regels tegen het gebruik van generatieve AI in games of winkelactiva, hoewel STEAM wel openbaarmaking van AI -gebruik vereist.

Eshop naar Eslop

Waarom zijn de winkels van Sony en Nintendo overstroomd met deze sim-games met lage effecten met behulp van AI-gegenereerde winkelactiva? Xbox, die spellen per game per-game per-game, wordt minder beïnvloed. Nintendo, Sony en Valve keuren ontwikkelaars eenmaal goed, waardoor het gemakkelijker is om hun winkels te overspoelen met games die technische controles doorstaan, maar van lage kwaliteit zijn.

Een ontwikkelaar merkte op: "Nintendo is waarschijnlijk de gemakkelijkst te oplichten. Zodra ik in de deur zit, zou ik 'scheet laten scheten Boobie Fart: het spel' kunnen maken en misschien zou het uiteindelijk worden verwijderd, maar het is zo vreemd."

Sommige ontwikkelaars exploiteren het systeem om hun spellen bovenaan verkooppagina's te houden door constant nieuwe bundels uit te brengen. Deze praktijk duwt legitieme games naar buiten die al jaren in ontwikkeling zijn.

Hoewel generatieve AI vaak wordt beschuldigd, is het kernprobleem misschien meer over ontdekbaarheid. Xbox gebruikt sterk samengestelde pagina's, waardoor het voor deze games moeilijker te zien is. Het tabblad "Games to Wishlist" van PlayStation, gesorteerd op releasedatum, toont deze games vaak prominent. Ondanks dat hij veel van dergelijke spellen heeft, is minder bekritiseerd vanwege de robuuste zoek- en sorteeropties en de constante instroom van nieuwe releases.

De aanpak van Nintendo is om alle nieuwe releases in een ongesorteerde stapel te gooien, waardoor het probleem wordt verergerd.

Alle games toegestaan

Gebruikers eisen een betere regelgeving van Nintendo en Sony om het tij van vergelijkbare games te stoppen. Geen van beide bedrijven reageerde op verzoeken om commentaar op mogelijke oplossingen. Ontwikkelaars en uitgevers staan ​​sceptisch over belangrijke verbeteringen, vooral van Nintendo, hoewel sommigen hopen dat de Nintendo Switch 2 een betere winkelervaring biedt.

Sony heeft eerder soortgelijke problemen aangepakt, zoals in 2021 toen het de "spam" -inhoud heeft ingesteld die de winkel overspoelt. Niet iedereen gelooft echter dat agressieve regelgeving het antwoord is. Een poging van Nintendo Life om "Shovelware" en AI-gegenereerde inhoud te filteren, leidde tot terugslag toen het veel indie-games ten onrechte heeft gecategoriseerd.

Een uitgever uitte zich zorgen over de overdreven stringente regelgeving, uit angst dat het kwaliteitspellen kan schaden: "Persoonlijk vrees ik dat gameplatforms per ongeluk zich kunnen richten op kwaliteitssoftware die niet afhankelijk is van generatieve AI of soortgelijke snelkoppelingen."

Ten slotte is er een nota van empathie voor de platformhouders, die bemand zijn door mensen die proberen een steeds groeiende vloed van games te beheren. Zoals een ontwikkelaar het verwoordde, "proberen first-parties een evenwicht te vinden tussen het toestaan ​​van slechte games om te worden gepubliceerd en cynische geldgrepen. En soms is het niet gemakkelijk om te weten waar hij de voet moet neerzetten."